W tym roku odpust św. Izydora Oracza obchodzimy bardzo uroczyście. Bowiem mija dokładnie czterysta lat od jego kanonizacji, której dokonał papież Grzegorz XV w 1622 roku. Z tej okazji ogłoszony został Rok św. Izydora, czas szczególny, by przypominać sobie postać tego Patrona i jak ważnym jest Orędownikiem.
Inaugurującej Mszy świętej przewodniczył ks. bp Piotr Turzyński, którego w imieniu rolników całej gminy przywitał wójt gminy Gózd, pan Paweł Dziewit. W homilii ks. Biskup zaznaczył, że tęsknotą każdego człowieka powinno być niebo. A drogi do świętości są różne – można kroczyć taką samą, jak nasz patron, św. Izydor łącząc modlitwę z pracą i pracę z modlitwą. Dlatego też trud życia go nie przerażał, bo zawsze był związany z Bogiem. Wspomniał też bp Piotr św. Karola de Foucauld (który będąc żołnierzem i żyjąc daleko do Boga przeżył swoje nawrócenie, co wymodliła mu jego ciotka), Sługę Bożą Paulinę Jaricot (założycielkę Kół Żywego Różańca, której beatyfikację przeżywać będziemy w przyszłą niedzielę) oraz Sługę Bożą Wandę Malczewską (wielką mistyczkę i wizjonerkę, której dziś 200. rocznicę urodzin wspominamy). A wszystkich nas ma łączyć miłość, na wzór miłości Jezusa, który umiłował nas bez końca. Miłość pomaga wytrwać w ucisku i wejść do królestwa niebieskiego.
Na zakończenie Mszy świętej ks. Biskup pobłogosławił wszystkim rolnikom i tym, którzy trudzą się przy produkcji żywności wypraszając wstawiennictwa św. Izydora.

Święty Izydor urodził się w Madrycie około roku 1080 w ubogiej i religijnej rodzinie, która przeniosła się na wieś. Bieda zmusiła młodego Izydora do pracy w charakterze parobka u zamożnych sąsiadów. Podczas modlitw pomagał mu na roli Anioł, jego pracy towarzyszyły cudowne zdarzenia, a on sam miewał wizje. Dewizą jego życia były słowa: „Módl się i pracuj, a Bóg ci dopomoże”. Izydor ożenił się z Marią Toribia (dziś błogosławioną) i przeniósł się do Madrytu. Ponownie go opuścił, gdy Arabowie zajęli miasto by powrócić, kiedy zostało odbite przez Hiszpanów. Słynący za życia z pobożności, z ducha pokuty i z uczynków miłosierdzia Izydor zmarł ok. 1130 roku. Został pochowany na cmentarzu św. Andrzeja. W 1170 roku przeniesiono jego relikwie do kościoła, w którym otrzymał chrzest święty. Cuda, jakie działy się przy jego grobie, ściągały mnóstwo pielgrzymów. Kanonizacji dokonał w 1622 roku papież Grzegorz XV. Jest patronem rolników.