Historia parafii


Historia parafii i kościoła
pw. św. Józefa Oblubieńca NMP Kuczkach

W książce: „Dekanat Radomski” z 1912 roku ks. Jan Wiśniewski pisze, że wieś Kuczki powstała prawdopodobnie w końcu XV wieku, bowiem pierwsza pisana wzmianka o Kuczkach pochodzi z roku 1505. Mowa jest o Stanisławie, dziedzicu majątku w Kuczkach. Nazwa wsi od słowa w języku staropolskim „kucza” = szałas, lichy budyneczek, buda leśna. „Kuczki” to śródleśna osada składająca się z prowizorycznych budynków, bud i szałasów.

W 1895 roku ówczesny właściciel dóbr Rufin Bekerman, Żyd radomski przeznaczył 6 mórg ziemi i 2 budynki gospodarcze po dawnym dworze na potrzeby mającej powstać parafii. Kuczki i okoliczne wsie należały wówczas do parafii w Skaryszewie.

Parafię filialną (filii Skaryszew) w Kuczkach utworzył ks. bp Antoni Sotkiewicz 29 września 1899 roku pod nazwą „Parafia Kuczki Józefów”. Na samodzielną parafię nie zgadzały się ówczesne rosyjskie władze (Polska była wtedy pod zaborami). Pierwszym proboszczem został ks. Paweł Posłuszyński. Do parafii przyłączono mieszkańców następujących miejscowości: Adamów, Budy Niemianowskie, Cybulówka, Czarny Lasek, Drużanki [ówczesna pisownia] Gózd, Gzowice, Korytka, Kuczki, Lipiny, Niemianowice, Piskornica. Krótko potem prośbę do Biskupa Sandomierskiego o przyłączenie wystosowali również mieszkańcy miejscowości kolonia Wojsławice i wieś Wojsławice [ówczesna pisownia].

W krochmalni po dawnym dworze urządzono kaplicę z ołtarzem skierowanym na południe oraz mieszkanie dla proboszcza. Początkowo był także zamysł, aby kaplicę utworzyć w budynku dawnego spichlerza, jednak ten obiekt przerobiono na plebanię, która przetrwała niemalże do końca XX wieku.

W lutym 1900 roku naczelnik powiatu z Radomia Gołowińskij rozkazał zamknąć kaplicę, jednocześnie strasząc proboszcza wysłaniem na Sybir, gdyby złamał zakaz i otworzył kaplicę sprawując w niej Msze święte. Po rozmowie z naczelnikiem ks. Posłuszyński udał się tej sprawie do gubernatora w Radomiu. Spotkanie to też nie dało rezultatu. Podobnie jak wizyta w Warszawie i rozmowa z Generał-Gubernatorem. Kolejny raz pomocą okazał się Rufin Bekerman, który postanowił pomóc nowoutworzonej parafii. Zgodził się napisać list do znajomego wysokiego urzędnika przy Generał-Gubernatorze w Warszawie i załatwić zgodę. Sprawa ostatecznie została pozytywnie rozpatrzona w ministerstwie w Petersburgu (ówczesnej stolicy Imperium Rosyjskiego).

W 1919 roku, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości ks. bp Marian Ryx parafię filialną w Kuczkach przemianował na samodzielną parafię pod wezwaniem św. Józefa Oblubieńca NMP w Kuczkach.

W 1930 roku z inicjatywy ówczesnego proboszcza, ks. Adama Łukasiewicza rozpoczęto budowę świątyni wg projektu Tomasza Dziekońskiego, którą ukończono w 1935 roku. Kościół został konsekrowany 29 czerwca 1947 roku przez ks. bpa Franciszka Jopa.

Zbudowany został w stylu neobarokowym, jednonawowy z transeptem, w kształcie krzyża łacińskiego, zwrócony na zachód. Długość kościoła wynosi 43 m, zaś szerokość w nawie 10 m i w transepcie 25 m. Witraże wg projektu Józefa Kasaraba wykonane zostały w 1935 roku. Ołtarz główny wykonany został w stylu barokowym w 1943 roku. Pierwsze organy zostały podarowane do kaplicy 1900 roku z parafii w Błotnicy, które po remoncie służyły jeszcze 35 lat. Zaś obecne zostały zakupione w 1935 roku. Pierwsze dzwony zostały zrabowane w czasie pierwszej wojny światowej, zaś kolejne w czasie drugiej wojny światowej. Obecne zostały wykonane w 1949 roku. Mniejszy o wadze 132 kg nosi imię „Józef”, zaś większy o imieniu „Adam” waży 247 kg. W latach 1984-86 pomalowano kościół (motywy biblijne z Nowego Testamentu, czterech Ewangelistów, siedem sakramentów świętych).

W latach 1936-1937 zbudowano „dom katolicki”, który służył jako sala katechetyczna i mieszkanie wikariuszy.

W Drożankach, w budynku dawnej szkoły, po zaadoptowaniu pomieszczeń, utworzono kaplicę filialną pw. Matki Bożej Fatimskiej. Pierwszą Mszę świętą odprawiono 2 lutego 1990 roku. W 2014 roku dokonano jej gruntownego remontu.

Obecnie do parafii należą następujące miejscowości: Budy Niemianowskie (od nru 74), Drożanki (od nru 20), Gózd – Osiedle Karszówka, Gzowice, Gzowice-Kolonia, Kłonów (od nru 89), Kuczki-Kolonia, Kuczki-Wieś, Niemianowice, Piskornica, Wojsławice. Parafia liczy około 2400 mieszkańców.