
Sakramentu chrztu świętego udziela się w każdą niedzielę w czasie Mszy świętej o godz. 1200.
Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu i bramą otwierającą dostęp innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania. Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie.
Katechizm Kościoła Katolickiego, pkt. 1213
Chrzest święty jest sakramentem, w którym przez polanie wodą i wymówienie słów sakramentalnych człowiek otrzymuje odpuszczenie grzechu pierworodnego i (jeśli chrzest przyjmuje dorosły) wszystkich grzechów przed chrztem popełnionych oraz staje się dzieckiem Bożym i otrzymuje życie wieczne. Ustanowił go Chrystus i powierzył wraz z Ewangelią swojemu Kościołowi, gdy polecił Apostołom: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego” (Mt 28,19).
Poprzez chrzest święty ludzie wchodzą do wspólnoty Kościoła, uczestniczą w powszechnym kapłaństwie, stają się uczestnikami Bożej natury, a wszczepieni w Chrystusa, w jego misterium śmierci i zmartwychwstania przechodzą ze śmierci grzechu do życia w łasce.
Chrzest jest początkiem nowego życia – życia we wspólnocie z Jezusem i z wszystkimi, którzy w Niego wierzą. Na znak zapoczątkowania czegoś nowego otrzymujący chrzest zostaje nazwany po imieniu. Przeważnie jest to imię świętego, który ma być nam w życiu wzorem i patronem. Przyjęcie chrztu pociąga za sobą konsekwencje. Człowiek ochrzczony winien żyć inaczej niż nie ochrzczony, bowiem dla niego miarą życia stał się Chrystus. Chrzest nie może być tylko wydarzeniem z przeszłości. Sakrament ten stawia przed nami zadania nieustannego upodabniania się do Chrystusa. Dla chrześcijanina oznacza to przyjęcie tego, co Jezus nakazuje: uznanie potrzeb bliźnich za swoje, stawanie po stronie cierpiących i słabych, szukanie woli Bożej w każdym zdarzeniu i jednoczenie się przez miłość z Bogiem.
Obowiązki rodziców dziecka
- przygotowują się do chrztu dziecka, m.in. przez spowiedź, spisanie aktu w kancelarii parafialnej
- publicznie proszą o chrzest,
- wyrzekają się szatana i grzechu,
- składają wyznanie wiary,
- doprowadzają dziecko po chrzcie do poznania Boga (Eucharystia, sakrament pokuty, bierzmowanie),
- są świadkami wiary dla dziecka (przekazują wiarę wtedy, kiedy nią żyją na co dzień),
- spełniają obowiązki religijne (modlitwa, Msza święta, sakramenty),
- razem modlą się z dzieckiem i za dziecko,
- wyjaśniają dziecku odpowiednie znaki religijne, znaczenie świąt i przygotowują się do nich,
- obchodzą z dzieckiem rocznice chrztu,
- uczą miłości bliźniego.
Obowiązki rodziców chrzestnych
- ukończyli 16 lat,
- przyjęli sakramenty: chrzest, Eucharystia, bierzmowanie,
- nie są ojcem ani matką przyjmującego chrzest (kan. 874 §1),
- należą do Kościoła katolickiego,
- są wolni od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej,
- jeśli są małżonkami, to żyją w sakramentalnym małżeństwie,
- wyrzekają się szatana i wyznają wiarę Kościoła, w której dziecko otrzymuje chrzest,
- pomagają w chrześcijańskim wychowaniu dziecka,
- prowadzą autentyczne życie chrześcijańskie,
- modlą się za chrześniaka,
- są odpowiedzialni za wzrastanie w wierze swojego chrześniaka.
Wymagane dokumenty do przyjęcia chrztu świętego
- akt urodzenia dziecka,
- dane o rodzicach chrzestnych (imię i nazwisko, wiek, adres zamieszkania),
- zaświadczenia (jeśli zamieszkują na terenie innej parafii) stwierdzające, że chrzestni mogą być dopuszczeni do tej funkcji (a jeśli są w wieku szkolnym również zaświadczenie od katechety o uczęszczaniu na lekcje religii).